Historia, która przydarzyła się Izie - fachowcowi w swojej dziedzinie - przypomniała mi o sytuacji, z którą sam zetknąłem się w szkole moich dzieci, a która dotyczyła właśnie rzekomej "seksualizacji dzieci", mającej odbywać się podczas zajęć z edukacji seksualnej. Mam nadzieję, że mój przypadek pozwoli zrozumieć do jakich manipulacji i kłamstw - wkładanych do głowy rodzicom i zapewne dzieciom - są w stanie uciec się przeciwnicy edukacji seksualnej.
Tuż przed początkiem roku szkolnego na skrzynki e-poczty rodziców dzieci z klasy, moich córek, przyszedł alarmujący list. Otóż - wg jego treści - Minister Edukacji zapowiedziała bardzo istotne zmiany, które miały zacząć obowiązywać wraz z rozpoczęciem nowego roku szkolnego. Co istotne, zmiany te wprowadziła w trakcie wakacji, "gdy zmęczeni obowiązkami szkolnymi rodzice wypoczywają i niechętnie zajmują się szkolnymi problemami i równie niechętnie poświęcają czas przeznaczony na odpoczynek na analizę tak pokrętnych rządowych przedsięwzięć".
Sprawa wyglądała na poważną, więc zaniepokoiłem się i z przejęciem czytałem dalej. Jak się okazało celem Pani Minister było ciche wprowadzenie standardów WHO. Moje zaniepokojenie przerodziło się w lęk, "dlaczego chce to robić po cichu, czyżby wątpiła w kompetencje tej organizacji?" pomyślałem. Już po chwili lęk ustąpił miejsca przerażeniu, doczytałem bowiem, że nastąpi otwarcie szkół na zewnętrznych seksedukatorów i zajęcia będą mogły prowadzić organizacje LGTB, które z reguły wypraszają nauczyciela z klasy.
Tak, nie ulegało wątpliwości, otrzymałem list z prostopadłej rzeczywistości. Kiedy to sobie uświadomiłem, przerażenie zniknęło, jak ręką odjął. Pozostało jedynie na chłodno przeanalizować otrzymane informacje, do listu bowiem dołączono link do broszury "Stop seksualizacji naszych dzieci" (kto ciekawy może pobrać tę lekturę w formie pliku pdf ) obnażającej perfidię knowań ministerstwa.
Analiza była nie lada wyzwaniem, rzeczona broszura liczyła sobie bowiem 74 strony. Od razu też zdałem sobie sprawę, że niewielu rodziców zada sobie trud, aby ją przeczytać. Sam zresztą za pierwszym razem nie zapoznałem się z nią w całości, przerywając lekturę w momencie, gdy w ciągu serwowanych przekłamań dotarłem do perfidnych manipulacji.
Na czy polegają owe przekłamania? Na przykład spośród trzech typów edukacji seksualnej, ta typu C określona została jako permisywna (zapewne dlatego, że przedstawiała inne orientacje seksualne jako coś naturalnego, a nie dewiację) i prezentująca treści ekstremalnie ideologicznie (nie uzasadniono dlaczego). W dodatku miała być ona oparta na Deklaracji Praw Seksualnych IPPF (Międzynarodowej Fundacji Planowane Rodzicielstwo - Planned Parenthood) oraz (wg autorów broszury) na Prawach Seksualnych WHO (Światowej Organizacji Zdrowia), co zapewne miało dyskredytować ją w oczach czytelników jeszcze bardziej. Gdyby jednak i tego było mało, to w założeniach edukacja owa (choć być może wspomniane prawa - tekst jest pokrętnie napisany) zalecała, aby u dziecka stymulować seksualność już od niemowlęcia, ze względu zaś na prozdrowotne skutki rozładowywania napięcia seksualnego nie utrudniać mu rozpoczęcia aktywności seksualnej w dowolnym wieku. Poza tym młody człowiek miał w jej wyniku zyskiwać prawo do prowadzenia aktywnego życia seksualnego w oderwaniu od prokreacji, a także prawo do stosowania antykoncepcji i dokonywania aborcji bez wiedzy i zgody rodzica. Miał być też wychowywany w akceptacji dla różnych ekspresji seksualnych i różnych alternatywnych seksualnie związków. Wszystkie te informacje nie zostały jednak w żaden sposób poparte stosownymi cytatami.
Przyznaję, że trzeba naprawdę dużo samozaparcia, aby przebrnąć przez broszurę, zachowując w dodatku, cały czas czujne, analityczne podejście. Tak by np. nie przegapić zaczynającej się na stronie 32 wybitnie perfidnej manipulacji, polegającej na przetłumaczeniu niektórych artykułów wspomnianej już tutaj Deklaracji Praw Seksualnych IPPF (znów: dla dociekliwych tekst źródłowy ) w sposób znacząco odbiegający od oryginału.
Na przykład punkt 13 artykułu 5, który w oryginale ma mniej więcej takie brzmienie: "każda osoba ma prawo do ochrony przed wydaleniem do innego kraju, jeśli zachodzi obawa, że może być tam prześladowana ze względu na płeć (w tym tę kulturową), tożsamość płciową, seksualne: zachowanie, orientację lub przeszłość albo bycie nosicielem wirusa HIV" przetłumaczono jako "zapewnianie ochrony seksualnych przestępców przed ekstradycją z powodu popełnienia przestępstwa na tle seksualnym" . Drobna różnica, prawda?
Podobnie "przetłumaczone" zostały inne artykuły i ich punkty, np.:
"Artykuł czwarty broni każdego przed ujawnieniem historii jego przestępstw seksualnych, partnerów seksualnych oraz seksualnych preferencji. Artykuł ten ilustruje trzecią zasadę antydyskryminacji. Trzecia zasada niedyskryminacji zabrania jakiegokolwiek wykluczenia bądź restrykcji z powodu przestępstw seksualnych, prawdziwych bądź zarzucanych, które skutkowałyby osłabieniem lub anulowaniem podstawowych wolności i praw w politycznym, ekonomicznym, społecznym, kulturowym, cywilnym, lub innym zakresie. Innymi słowy, przestępca seksualny, powinien mieć możliwość zachowania prawa np. do pracy z małoletnimi".
Jest to tłumaczenie diametralnie odmienne od brzmienia oryginału. Przy okazji można zobaczyć całkowitą ignorancję tłumacza, jeśli chodzi o znajomość prawa (raz - po sposobie, w jakim odnosi on je do skazanego prawomocnym wyrokiem przestępcy, dwa - ignorując fakt, że przytoczone zapisy nie są obowiązującymi w porządku prawnym państwa). Chyba że to jednak nie ignorancja, ale kolejna zamierzona manipulacja .
Zwieńczeniem tego ciągu manipulacji jest przytoczenie tzw. matryc WHO, bez wytłumaczenia, co to takiego i jakie pełnią one zadanie, sugerując natomiast, że ściśle wg nich odbywa się edukacja seksualna. Rzecz w tym, że aby te matryce odpowiednio odczytać, potrzebna jest zaznajomienie się z całym dokumentem "Standardy edukacji seksualnej w Europie" (to z kolei publikacja zawierająca 68 stron, więc tego też typowy, zajęty rodzic nie przeczyta). W matrycach tych dla dzieci w przedziale wieku 0-4, pojawia się taki punkt (w sekcji Seksualność) "masturbacja w okresie wczesnego dzieciństwa" . To rzeczywiście wzbudza zaniepokojenie. Rzecz w tym, że w "Standardach..." pojęciem tym określa się wszelkie przejawy autoerotyzmu na danym etapie rozwoju człowieka. W wieku 0-4 jest ona czymś innym, niż w późniejszych latach, co rzeczona publikacja bardzo jasno podkreśla: "należy dostarczać faktów związanych z edukacją seksualną w sposób wyważony, wyczerpujący i dostosowany do wieku" .
Najbardziej jednak - w świetle przytoczonych faktów - przerażające jest to, że jak bardzo by broszura "Stop seksualizacji" nie była zmanipulowana, ludzie jej nawet nie przeczytają, a tym bardziej nie zweryfikują (szczególnie, jeśli nie znają angielskiego). Zwyczajnie oprą się na opinii rodzica, który ją przesłał. Znają go przecież i z tego powodu niejako obdarzają zaufaniem. De facto bezrefleksyjnie zmanipulują się więc sami, nawet nie próbując włączyć samodzielnego myślenia.
Tak było i tym razem. Byłem chyba jedyną osobą, która na inaugurującym rok szkolny spotkaniu rodziców, próbowała podjąć jakąkolwiek dyskusję w tym temacie. Niestety, większość rodziców nie chciała sobie tym zaprzątać głowy i bez zastanowienia podpisała listę protestacyjną do Minister Edukacji . Co ciekawe lista ta w żaden sposób nie była oznaczona, jako dotycząca protestu przeciwko "seksualizacji". Równie dobrze mogła być więc potem wykorzystywana w zupełnie innych celach.
W tej historii martwi mnie też, że polski oddział WHO nie wyszukuje tego typu akcji i nie podejmuje prób przeciwdziałania ich manipulacjom. Ale nawet gdyby opublikował jakieś dementi, to bez krytycznego podejścia, bez samodzielnego myślenia zwykłych ludzi, czyli nas i tak nie będzie to miało znaczenia.
