nostalgia

"Laaaast Christmas I gave you my heart" - słuchamy tego co roku od końca listopada do samiuśkich świąt. Ale o czym właściwie są najpopularniejsze "świąteczne piosenki"?

Internet obiegła wiadomość, że ostatni producent odtwarzaczy kaset VHS Funai Electric wstrzymuje produkcję magnetowidów. Łezka się w oku kręci - przecież tyle wspomnień łączy się z kasetami wideo!

Porcelana z Chodzieży i Ćmielowa, fornirowane regały, telefony z tarczą. W latach 90. uznaliśmy te przedmioty za "brzydkie" i niewystarczająco nowoczesne. Dziś wracają nie tylko jako obiekty nostalgicznych westchnień, lecz także przedmioty pożądania kolekcjonerów, gotowych płacić za nie całkiem spore pieniądze.

Piętnaście lat temu obgryzałam nerwowo ołówek, przygotowując się do matury. Z dzisiejszej perspektywy mam ochotę wziąć tamtą siebie za rękę i powiedzieć, że nie wszystkim trzeba się aż tak przejmować.

Licealna broń masowego rażenia, czyli bojówki w odcieniu khaki, top ledwo zasłaniający nastoletni biust i platformy tak wysokie, że pozwalały przewyższyć wszystkich kolegów z klasy. Też miałyście te cuda w swoich szafach?

Są smaki, które działają jak wehikuł czasu. Na mnie podziałał tak przepis zaczerpnięty z mojej pierwszej książki kucharskiej - "Kuchni z niespodzianką". Znów poczułam się jak mała dziewczynka.

Są listy, które najbardziej przypominają kartkę wyrwaną z pamiętnika. Przed wami historia pewnej rodzinnej pamiątki przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Może przywoła także i wasze wspomnienia.

Kanapka - banalna, opatrzona, znana "od zawsze". Teraz trochę pogardzana, jako mniej zdrowa od jaglanki, ale... nie marzy wam się czasem pyszna kanapeczka? Z czym?

Ale jak to - BEZ Internetu? Mniej więcej raz do roku zadaję sobie to pytanie. W wakacje, na własne życzenia trafiam do miejsca, gdzie nie tylko nie ma Internetu - nie ma tam także zasięgu telefonicznego, kiosku z prasą i telewizji. Jest radio, ale strasznie trzeszczy. Po dwóch dniach z syndromem odstawienia akceptuję stan rzeczy i okazuje się, że życie wciąż trwa. Pamiętacie jak to było?

Mimo mód na różne tłuszcze nic mnie nie przekonało do margaryny, ani do oliwy z oliwek, którą swoją drogą też lubię. Jestem wierna masłu. A wy?

Słoiki. Mają zaledwie 130 lat. Początkowo miały służyć jedynie do przechowywania żywności. W ostatnich latach wyszły z pólek spiżarni i kuchni "na salony". A nawet stały się symbolem pewnej grupy społecznej i PRAWIE symbolem stolicy Polski. Jak i do czego możesz je wykorzystać?

Krem sułtański - egzotyczny hit epoki socjalizmu, przeraźliwie słodki deser uwieczniony w filmie "Dziewczyny do wzięcia". Postanowiłam sprawdzić, czy dziś nadal będzie smakował mi tak, jak w dzieciństwie.

Dzieciństwo to czas, który wspominam bardzo dobrze. Kochająca rodzina, dużo koleżanek i kolegów, przygody, zabawa, ale też specyficzny język, którym się posługiwaliśmy. Język, który w nas budzi nostalgię i śmiech, ale dla dzisiejszej młodzieży może być już zupełnie nieczytelny.

Z okazji Dnia Chłopaka (najlepszego, chłopaki!) mamy dla Was prezent. Wzięło nas na sentymentalne wspominki i postanowiłyśmy ujawnić CAŁĄ PRAWDĘ o pierwszych chłopakach, których kochałyśmy!

Zaczął się nowy rok szkolny, a wraz z nim przywędrowały wspomnienia ze szkolnej stołówki. W większości przypadków pewnie nie najlepsze. Zróbmy więc sztandarowe dania po naszemu - tak, by były pyszne.

"Za naszych czasów" to były zabawy! Guma, zbijak, klasy, podchody, bajki z rzutnika "Ania", teatrzyki cieni, wisielec i państwa-miasta. Kto to jeszcze pamięta? Domyślam się, że większość z was!

Ile było w naszym życiu zdań, które były potrzebne codziennie lub dość często, wypowiadaliśmy je nieomalże automatycznie - do momentu, kiedy nagle przestały się przydawać? Ile z nich chcielibyśmy znowu włączyć do swojego wokabularza?

Wycieczka do miejsc, z którymi łączą się nasze nostalgiczne młodzieńcze wspomnienia, to fajny pomysł na rodzinną wyprawę. Konfrontacja zapisanych w czułej pamięci obrazów z teraźniejszością może być jednak bolesna.

Dziś nie będzie o innych. Dziś będzie o mnie, o rodzinie i o nostalgii. No i trochę o literaturze czeskiej, miłości, smutku i znikaniu.

Ach, cóż to były za wywczasy! Zazwyczaj chatka w lesie lub nad jeziorem, dom babci na wsi, własna działka lub ogród. Sporadycznie, dla szczęśliwców - wyjazd zagraniczny, na przykład do Bułgarii. Luz i beztroska. Patrzymy na zdjęcia sprzed trzydziestu lat - z wakacji i troszkę łezka się w oku kręci.

Nie było ich dużo, ale były bardzo męskie. Dziś kompozycje zapachowe niektórych określilibyśmy jako prymitywne, wtedy były synonimem elegancji. Mowa o kosmetykach naszych ojców - tych, które były dostępne zanim dopadło nas kapitalistyczne szaleństwo lat 90.

Duża część najmilszych wspomnień z dzieciństwa łączy się ze smakami potraw, które tylko Mama umiała zrobić - a w każdym razie u niej smakowały najlepiej. Z okazji Dnia Matki wspominamy nasze ukochane dania autorstwa naszych ukochanych Mam!

Obejrzałam sobie ostatnio odcinek serialu "Hindsight" (o wrażeniach za moment) - i zamyśliłam się na tym, co czasem chodzi po głowie każdemu: a co by było, gdyby tak można było cofnąć się w czasie i - z wiedzą, którą już się ma - przeżyć jakiś fragment życia jeszcze raz?

Od pewnej wiekowej damy dostałam w prezencie książkę z przepisami z lat 50. ?Praktyczna Kuchnia? uświadomiła mi jak skromnie niegdyś w Polsce jadano. Ale kiedy przetestowałam kilka przepisów, okazało się, że są wyborne!

Człowiek z wiekiem robi się sentymentalny. Dwa lata Focha - niby niewiele a jak dużo - wspominam sobie z łezką w oku.

Zapomnieliśmy zupełnie o ?zwykłych pisarzach?. Dlatego warto przypomnieć o jednym z cichych wirtuozów opisu codzienności - Józefie Henie, który nie wpada do żadnej popularnej dziś szufladki,

Jeden obraz wart jest więcej niż tysiąc słów - głosi chińskie przysłowie. Ja bym dodała - i więcej niż tysiąc słów jest w stanie zachować uczuć i wspomnień. Dlatego pielęgnuję w sobie staroświecką dziwaczkę: robię tradycyjne zdjęcia i zbieram aparaty analogowe.

Czy zasiadając do wigilijnego stołu zastanawiacie się nad tymi wszystkimi tradycjami, które są związane z potrawami, ale nie tylko? Ja się zastanawiam. I myślę, że warto.

"Elle" zachęca nastolatki do kupna sukni na studniówkę w atelier projektanta. Koszt - trzy średnie krajowe. To ważna okazja, ale czy jej wartość jest wyznaczana ceną kiecki?

Nagle w trzasku elektryczności spod płachty wynurza się ona: lśniąca jeszcze od tajemniczych smarowideł, wspaniała, groźna i stanowiąca od wieków obiekt marzeń wielu: maszyna do podróżowania w czasie. A gdyby tak...